Czytałem, że pisma buddyjskie pierwotnie spisywano
na liściach palmowych. Z jakiej przyczyny?
Przez cały czas, kiedy spisywano nauczanie, ani w Indiach,
ani na Sri Lance nie znano papieru. Dla zwykłych dokumentów,
takich jak listy, umowy, rachunki i akty, posługiwano się skórami
zwierząt, cienkimi arkuszami metalu lub — liśćmi palmowymi.
Buddyści nie chcieli stosować zwierzęcych skór, choć metalowe
blaszki byłyby za bardzo drogie i niewygodne. Zdecydowali się przeto na
ostatni sposób. Po szczególnym przygotowaniu liście wiązano
sznurkiem i kładziono między dwoma drewnianymi tabliczkami,
dzięki czemu stawały się wytrzymałe i wygodne jednocześnie
— zupełnie jak współczesne książki. Gdy buddyzm zawędrował do
Chin, nauki zaczęto uwieczniać na jedwabiu i na papierze. Pięćset
lat potem wymóg stworzenia wielu kopii naraz, doprowadziła
do wynalezienia druku. Najstarsza drukowana księga na
świecie, pochodząca z 828 r., zawiera tłumaczenie jednego z wykładów
Buddhy.
Oto stronka internetowa mojego znajomego strony internetowe radom
